2
mei 2012
Geplaatst
door Inge
2
mei 2012 01:54:38
Steekwoorden:
leven,geluk,liefde
En
dan krijg je midden in de nachtdienst een klein berichtje van je
lief: "ga je morgenavond met me naar Herman van Veen?"
Zomaar, op maandagavond. Ik typte terug : "ja hoor, regel maar".
En
zo stond ik me vanavond op te tutten voor een avondje theater. Met de
geluiden van spelende kinderen op de achtergrond buiten, geluiden die
mijn wereld binnen komen via het open badkamerraam. "zouden mijn
moppies het ook naar hun zin hebben bij papa?" mijmer ik even.
Maar tegelijk ook bedenk ik me dat ze het vast wel fijn hebben net
als altijd, en in elk geval fijn weer!
Na
een douche, mijn haar gedroogd, wat make-up, een mooie jurk en mijn
lekkerste luchtje, loop ik met mijn hakkenschoenen in mijn hand de
trap af. Oh wat kan ik blijven genieten van die blik in de ogen van
mijn lief als ik op sjiek ga. De zon schijnt en het is lekker weer.
Mijn schatje heeft iets lekkers gekookt en op de mooie borden
geserveerd, met een glaasje water. Na een nachtdienst valt een
wijntje vaak nogal heftig en dat weet hij. Nog een ijsje op de hand,
want een dergelijk ijsje vind ik nou eenmaal lekker.
En
dan vol verwachting in de auto op weg naar het theater. Zou hij onze
lievelingsnummers zingen? Zou hij grappig zijn? Zal het druk zijn? Is
de jurk niet te sjiek, of niet sjiek genoeg?
Bij
het binnenkomen van het theater worden mijn 2 laatste onzekerheden
weggenomen. Ik heb een goede keus uit mijn overvolle kledingkast
gemaakt. Op een paar spijkerbroeken na is iedereen op sjiek. Raar
eigenlijk dat dat de sfeer in zo'n theater nog een beetje
feestelijker en specialer maakt.
We
bestellen een kopje koffie, waarbij we met een lekkere spanning naar
de mensen om ons heen kijken. Allemaal mensen die op deze avond zich
mooi hebben gemaakt, en verzameld hebben om iets moois te beleven. En
beleefd, dat hebben we. Een prachtige show, tranen van ontroering
stroomden afwisselend met de tranen van het lachen over mijn wangen.
Wat een prachtige muziek, de eenvoud in de humor. Ouderwets maar
virtuoos theater.
En
dan als toegift Anne. Ik voel mijn lief naar adem happen. Zijn oudste
heet Anne, en zij is inderdaad in staat de wereld een beetje mooier
te kleuren. En ze groeit inderdaad veel te snel. En oh oh oh wat
genieten wij van de groei die zij en de andere 3 schatten doormaken,
ook al gaat die altijd veel en veel te snel.
Ik
zou de tijd willen stopzetten want soms, soms stroomt mijn hart over
van geluk. Meestal van kleine dingen, een wandeling na het kerstdiner
met zijn 6en kerstbomen tellen. Mijn verjaardag vieren in de
Efteling. Spontaan een paar pannekoeken bakken voor alle spelende
kindjes in de straat op dat moment. Een glas wijn in een mooi
kristallen glas. Lekker eten op een zonnig terras. Of hand in hand in
de regendruppels naar 2 regenbogen staan kijken op een mooie avond in
april.
Het
leven is zo mooi, en hij vliegt zo ontzettend snel voorbij. Maar elke
dag is er een moment dat ik blij ben dat ik het mee mag maken een
keertje. Klein geluk, grootte liefde, verscheurend verdriet en
allesoverheersende verwondering. Ik leef!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten