Inspiratie

Er komen regelmatig momenten in je leven dat iemand om je heen uitspraken doet die je meeneemt en de rest van je leven veranderen.
Of mensen waar je bewondering voor hebt.
Mensen die een steentje in je ogenschijnlijk stille leventje gooien en daarmee een beweging creëren die blijft golven.







Voor mij zijn dat:

1 : geen enkel kind verteld later over zijn jeugd hoe gelukkig die altijd werd als mama het huis schoon gepoetst had. Dus beleef met je kinderen, en poets niet meer dan strikt noodzakelijk voor de hygiënne.

deze hoorde ik voor het eerst toen mijn inmiddels ruim 9 jarige zoon net geboren was

en ik het nauwelijks bij kon houden allemaal. 

Ik moest zoveel van mezelf, en had maar zo weinig tijd, en toen zei een vriendin van me dit. 

Tegenwoordig doe ik het hoognodige, en in periodes dat het ervan af kan laat ik het doen. Niets meer, niets minder. 

2 : Als je iemand ziet zonder lach, geef hem/haar er dan een van jezelf.

Hoe vaak zie je iemand niet chagerijnig kijken, lach er eens naar, en je krijgt eigenlijk altijd wel een glimlach terug. 

3: Hoe verwaaid je er ook uitziet als je hardloopt, je bent altijd beter bezig dan de mensen die dat niet doen.

Deze kwam van Beautylab, en was voor mij de inspiratie om gewoon te gaan beginnen met hardlopen. 

Nu 2 blessures later, vakantie, zomerhitte heb ik sinds deze week de draad weer opgepakt, nog steeds met deze inspirerende uitspraak in mijn achterhoofd.

4: Wat je ook doet, je bent altijd mijn kind. 

Deze kwam met regelmaat van mijn moeder, als ik iets stoms deed, en me schaamde om haar om hulp te vragen om weer uit de nesten te komen. 

Pas nu ik zelf moeder ben, en kinderen soms dagen met een probleem zie rondlopen, lees en hoor dat jongeren zich suïcideren, pas nu snap ik het. Wat ze ook doen, het zijn mijn kinderen. ALTIJD!

Als laatste wil ik jullie mijn levens inspiratie delen. Het komt niet van iemand speciaal, meer vanuit mezelf.

Mijn leven op deze wondermooie aardkloot duurt slechts een jaar of 80. Misschien nog veel korter, misschien een paar jaar langer. Maar nooit oneindig lang. En in dat leven kom je wonderschone dingen tegen, maar niet zonder de akelige dingen beleeft te hebben. Want hoe anders de schoonheid van het leven te waarderen als je de wreedheid niet kent. 

En zo kun je doodziek van een plotseling heel heftig buikvirus van de wc op de camping waar je een nachtje staat voor een festival naar de tent terugstrompelen. Te ziek om zelfs een druppel water binnen te houden. (best lastig als je niet kunt kiezen welke kant je in de pot steekt.) 

En dan halverwege opkijken en toch zeker een kwartier met mijn blote voeten in het gras ontroerd staan kijken naar de pracht van de opkomende zon over een mistig landschap in de hele vroege ochtend. Zo ontzettend mooi, en normaal ben ik zo vroeg niet wakker. Ik ben 40, ongeveer op de helft. Bewuster, zelfverzekerder en minder zorgelijk over wat anderen wel of niet van me denken.

En dat is dus mijn eigen beste inspiratie:

Geniet van het leven en maak je niet druk om de mening van die enkeling die jou niet mag, er staan er altijd meer tegenover die je wel mogen, en miljarden die je niet eens kennen. Geniet van mooie momenten, daarvan krijg je er nooit genoeg. 

Liefs Inge